PEJZAŻ NADMORSKI, J. Verpeaux, olej, 1907 r.

Płótno wydłużone wzdłuż horyzontalnej osi ukazuje zieloną równinę naznaczoną kilkoma wzgórzami. W oddali widać cienki pas morskiej wody, powyżej której rozciąga się niezakłócona niczym połać nieba. Obraz jest budowany plamą barwną, którą podporządkowano pasmowej strukturze, brak tu wyraźnej sugestii głębi. Pejzaż przestaje być wiernym odbiciem rzeczywistego widoku, a staje się nośnikiem nastroju, artystyczną kreacją.