DAMA W WIEŃCU GRONOWYM, Albert Riffard, 1911 r.

Popiersie damy w wieńcu gronowym.

Jej długie włosy spływają na ramiona tworząc szeroką oprawę dla obnażonej piersi. Opadający materiał sukna podtrzymuje wpięty kwiat z niewielkimi liśćmi.

Skierowana w bok głowa i przymknięte powieki świadczą o wsłuchiwaniu się w przestrzeń pozafiguralną. Zasłyszane dźwięki przywiodły delikatny uśmiech na jej twarzy.