LUSTRO Z ROZTAŃCZONĄ KOBIETĄ, XIX w.

Finezyjne lustro o nieregularnym kształcie, mogące pełnić także funkcję odblaśnicy.

Powierzchnia tafli otrzymała centralizującą postać roztańczonej kobiety. Stojąc na rozbudowanej konsoli, nie zwraca uwagi na opadający ku niej lambrekin.

Otaczająca ją bordiura, stanowi przedłużenie właściwej ramy. Symetryczny układ płomienistych akantów i kratek regencyjnych został zwieńczony rozłożystą palmetą.