+PATERA Z ORŁEM, cloisonne, Japonia, era Edo, ok. 1850 r.

Okazała patera ukazująca w centralnej części orła lub jastrzębia wykonana z technice cloisonne, czyli emalii komórkowej na miedzianym tle. Pełna koloru kompozycja ukazuje drapieżnego ptaka w locie na tle niebieskiego nieba. Jego wysunięte pazury sugerują planowane lądowanie na pobliskiej skale. Całość ozdobiona fryzami dekoracyjnymi wokół patery oraz kwiatami na lewej stronie naczynia.

Pierwsze wyroby wykonane techniką cloisonne (jap. Shippo-yaki) powstały w Japonii już w okresie Nara (710-784 r. n.e.), w XVII wieku używana była to zdobienia zamków drzwi czy okuć samurajskich mieczy. Swój renesans technika cloisonné przeżyła w Japonii jednak dopiero w XIX wieku za sprawą Kaji Tsunekichi (1803–83), pierwotnie samuraja a następnie rzemieślnika-artysty. Tsunekichi około roku 1838 zakupił chińskie naczynie wykonane techniką cloisonné i bacznie studiował jego budowę. Następnie odtworzył tą technikę wykonując początkowo niewielkie 15 centymetrowe naczynie. Stopniowo zyskiwał coraz większa wprawę i był w stanie wytwarzać także znacznie większe przedmioty. Jego wyroby zostały nawet przedstawione na dworze Tokugawa w Yedo. Miał wielu uczniów, spośród których wyłoniły się następne pokolenia artystów tworzących techniką cloisonné takich jak Hayashi Shogorō, Tsukamoto Kaisuke czy Hayashi Kodenji.